Onlangs liep ik de Fishermen’s Trail, een kustwandeling in Portugal van ongeveer 230 kilometer. De route start op het strand van São Torpes, vlak bij Sines, en eindigt in Lagos, in de Algarve. Dit keer liep ik niet alleen, maar samen met mijn vaste wandelmaatje, met wie ik vorig jaar een deel van het South West Coast Path in Engeland liep.
De route opgedeeld in etappes
We liepen de route in twaalf dagen, met de volgende etappes:
1. São Torpes – Porto Covo
2. Porto Covo – Vila Nova de Milfontes
3. Vila Nova de Milfontes – Almograve
4. Almograve – Zambujeira do Mar
5. Zambujeira do Mar – Odeceixe
6. Odeceixe – Aljezur
7. Aljezur – Arrifana
8. Arrifana – Carrapateira
9. Carrapateira – Vila do Bispo
10. Vila do Bispo – Sagres
11. Sagres – Salema
12. Salema – Lagos
Gemeenschappelijke noemer
De gemeenschappelijke noemer van deze etappes is de prachtige Atlantische oceaan: altijd aanwezig, soms op armlengte afstand, dan weer als een glimp tussen de duinen. We zagen haar in alle tinten blauw, van staalgrijs in de ochtend tot diep turquoise in de middagzon.
Af en toe gingen we zelf het water in. De oceaan was nooit heel ruig, maar de golven konden verraderlijk sterk zijn. Het was elke keer weer een kleine uitdaging om voorbij het punt te komen waar ze braken. Daarna was het heerlijk zwemmen. Bleef je te dicht bij de kust, dan werd je onvermijdelijk door een golf bedolven. 🤣
Meer comfort, minder afzien
De Fishermen’s Trail heeft een ander karakter dan de tocht die we vorig jaar liepen. Waar we toen zware rugzakken droegen, lange dagen maakten en in onze tent sliepen, kozen we dit keer voor meer comfort. Onze wandeldagen waren korter, we sliepen in guesthouses en hotels, en onze rugzakken waren aanzienlijk lichter. Dat gaf ruimte om nog meer te genieten van de omgeving, de cultuur en het eten, en om onderweg wat vaker, en langer, te pauzeren. Daar leent de Portugese kust zich natuurlijk uitermate goed voor.
Het weer
We hadden het geluk van twee weken droog en zonnig weer. Soms liep de temperatuur op tot bijna dertig graden. Schaduw is schaars langs de route, dus goede zonbescherming is geen overbodige luxe.
Een kust vol zand, wind en uitzicht
De route is werkelijk prachtig. Ze wordt vaak het mooiste kustpad van Europa genoemd. Wellicht gebeurt dit vanuit commerciële oogpunt, maar het is zonder twijfel een schitterende wandeling. De Fishermen’s Trail volgt grotendeels de kust: soms loop je over stranden, soms over de toppen van de kliffen, en af en toe duikt het pad iets landinwaarts. De kust verveeld nooit en altijd is de oceaan dichtbij.
De grootste uitdaging? Het zand. Grote delen van het pad bestaan uit zandpaden. Je loopt dus heel veel door mul zand en dat is vermoeiend. Ook gaat het niet zo snel. Ik had me daar geestelijk op voorbereid, en daardoor viel het me eigenlijk mee. Met lichte, halfhoge schoenen kon ik goed uit de voeten. Aan het einde van de dag moest ik mijn schoenen wel leegschudden, soms ook tussendoor, maar het viel me alles mee. Sommige wandelaars droegen gaiters, maar ik heb ze niet gemist.
Mooiste etappe
Het is moeilijk om aan te geven welke etappe het mooiste is, omdat er onderweg zoveel moois te zien is. De etappe van Sagres naar Salema staat bekend als de zwaarste, en dat klopt ook: flink op en neer, met soms steile stukken. Toch was het ook een van de mooiste dagen. Bij kustwandelingen geldt vaak: hoe meer je klimt, hoe spectaculairder het uitzicht. Het was flink zweten die dag, maar eenmaal in Salema namen we een welverdiende verfrissende duik in de oceaan en 's avonds aten we in een restaurant aan het strand. Een perfecte afsluiter van deze dag.
Van stilte naar levendigheid
Het eerste deel van de route voert door stille natuurgebieden met weinig bebouwing. Hoe verder je naar het zuiden loopt, hoe meer je merkt dat je de Algarve nadert. De dorpen worden levendiger, er komen meer toeristen, en richting Praia da Luz voel je dat je het rustige deel van de route achter je laat. Lagos, de eindbestemming, is duidelijk de grootste en drukste plaats aan de route. En daarmee een levendige afsluiting na dagen van wandelen in de natuur en langs de zee.
Waar we begonnen en eindigden
We vlogen allebei op Lissabon, ik vanuit Nederland en mijn wandelmaatje vanuit Engeland. We besloten onze reis te beginnen met een dag in de stad. Ik was al eens in Lissabon geweest, maar dat was al heel lang geleden. De volgende dag namen we de bus naar Sines, en vandaar een taxi naar het strand van São Torpes, waar we onze eerste stappen zetten.
Veel wandelaars slaan dat eerste stukje over en beginnen pas in Porto Covo. Sommigen beweren dat het niet de moeite waard is, maar ik ben blij dat we het hebben gelopen. Die eerste tien kilometer zijn meteen beeldschoon en zetten de toon voor de rest van de tocht.
Onze tocht eindigde in Lagos. Van daaruit namen we de trein naar Faro, en vanuit Faro vlogen we allebei weer terug naar huis.
Mijn conclusie
De Fishermen’s Trail is een prachtige wandeling. Onderweg loop je soms over de mooiste stranden en dan weer over de toppen van de kliffen met fantastische uitzichten over de spectaculaire kustlijn. En met de Atlantische Oceaan als metgezel. Ik hou ontzettend van de oceaan en de ruige kustlijn. Elke dag was er een Atlantische bries. Wij liepen in oktober en ik vond het soms best warm, dus die bries maakte het aangenaam wandelen. 1 dag waaide het iets harder, maar echt stormachtig werd het nooit. Al twijfel ik er niet aan dat het hier aan de soms ook tekeer kan gaan. En op deze route ben je echt overgeleverd aan de elementen. De elementen zijn dan ook alom aanwezig en dat maakt de beleving wat mij betreft nog intenser: aarde (zand), oceaan (water), zon (vuur) en lucht (wind).
Wij hebben mazzel gehad met het weer. Thuis wachtte het herfstweer ons op, nat en grauw, een scherp contrast met de warmte en het licht van de Portugese kust.
Kortom, wat mij betreft is de Fishermen's trail een aanrader!
Reactie plaatsen
Reacties